CHRISTOPHER
HAMILL
Brytyjski piosenkarz pop, który w latach 80 XX w. był piosenkarzem zespołu Kajagoogoo a później odnosił sukcesy jako solista – Limahl, a właściwie Christopher Hamill, urodzony 19 grudnia 1958 roku, w Wigan (Wielka Brytania).
Nie wiem, czy wiecie, ale jego sceniczny pseudonim, jest anagramem jego nazwiska, HAMILL po przestawieniu liter daje nam LIMAHL.
Hamill przyjechał do Londynu w 1982 roku, odpowiedział na anons dotyczący poszukiwanego dla grupy muzycznej wokalisty, a zarazem frontmana. Po przesłuchaniu został wokalistą zespołu pop ART NOUVEAU, przekształconego wkrótce na KAJAGOOGOO, a jego karierą pokierował jako współproducent pierwszych nagrań Nick Rhodes z zespołu Duran Duran.
Wylansowany przebój „Too Shy” szybko znalazł się na miejscu pierwszym w Wielkiej Brytanii i dotarł do miejsca piątego amerykańskiej listy Billboard Hot 100. Piosenka stała się symbolem pop kultury lat 80-tych i zyskała ogromną popularność.
Również Kajagoogoo z Limahlem bardzo szybko stali się jednymi z najbardziej popularnych wykonawców w Wielkiej Brytanii. Znani byli z charakterystycznego stylu, który tworzyły kolorowe fryzury i kolorowe ubiory.
Odejście Limahla od Kajagoogoo w 1983 spowodowane było wewnętrznym konfliktem w zespole, w związku ze stale rosnącą popularnością artysty. Rok potem grupa zmieniła nazwę z Kajagoogoo na Kaja i działała do 1986.
W 1983 Limahl rozpoczął karierę solową, a jego pierwszy utwór „Only For Love” trafił na dwudzieste miejsce listy przebojów w Wielkiej Brytanii. Rok później odniósł sukces przebojami „Too Much Trouble” i kompozycją Giorgio Morodera „Never Ending Story” – muzycznym motywem przewodnim baśniowego filmu fantasy Wolfganga Petersena Niekończąca się opowieść (Die Unendliche Geschichte, 1984).
Jego kolejne płyty Colour All My Days (1986) i Love Is Blind (1992) oraz singel „Tell Me Why” (2006) nie cieszyły się tak wielkim powodzeniem.
W lutym 2008 grupa KajaGooGoo reaktywowała się w oryginalnym składzie: Limahl (wokal), Nick Beggs (wokal, gitara basowa, Chapman stick), Jez Strode (perkusja), Steve Askew (gitara) oraz Stuart Croxford Neale (klawisze).
