Mr. President nazywany jest często pogardliwie gwiazdą jednego hitu. Niemiecki zespół osiągnął sławę w latach 90 na fali popularności nurtu eurodance. Do dziś dnia większość fanów muzyki kojarzy grupę Mr. President tylko z utworem „Coco Jamboo”, który stał się wielkim hitem lata 1996, podbijając dyskoteki i fale rozgłośni radiowych na całym świecie.
W skład zespołu, który powołali do życia DJ-e Jens Neumann i Kai Matthiesenaw, w Bremie w 1991 roku na bazie dance’owej formacji SATELLITE ONE (grającej wyłącznie utwory instrumentalne), weszły dwie wokalistki, 15-nastoletnia, blondwłosa T-Seven (Judith Hildebrandt), i rudowłosa, 18-stoletnia, Lady Danii (Daniela Haak) oraz czarnoskóry, próbujący sił w rapowaniu Lazy Dee (Delroy Rennalds). Nazwa grupy pochodzi od słów Music i Rhythm, których pierwsze litery utworzyły skrót Mr., oraz oczywiście od słowa President. Twórców grupy, do zatrudnienia wokalistów zmusiły wymogi rynkowe i chęć zaistnienia na listach przebojów, a zdawali sobie sprawę z tego, że bez wokalu tego nie osiągną.
Już pierwszy, nagrany przez grupę w pełnym składzie i profesjonalnym studio, singel, pochodzący z 1994 roku „Up’n Away”, stał się wielkim hitem w Niemczech i niemieckojęzycznej części Europy. W ojczyźnie grupy dotarł do 12 miejsca na liście przebojów i okrył się złotym nakładem, przechodząc do historii jako niepodważalny klasyk brzmień eurodance.
Utrzymana w podobnym klimacie, łączącym pop, muzykę taneczną, elementy komercyjnego reggae i popu płyta „Up’n Away – The Album” ukazała się w 1995 roku i był to oficjalny debiut formacji. Chociaż w światowej muzyce dominował wtedy delikatny pop w stylu nagrań szwedzkiego zespołu Ace of Base, a także – dla przeciwwagi – agresywne, rockowe, grunge’owe granie, okazało się, że i Mr. President znaleźli dla siebie miejsce na europejskiej scenie. Ich popularność tylko jednorazowo (singel „Coco Jamboo”) przełożyła się na sukces w Stanach Zjednoczonych, za to na Starym Kontynencie grupa od połowy do końca lat 90 cieszyła się sporą popularnością.
Szaleństwo na punkcie zespołu wybuchło w 1996 roku, gdy zespół zaprezentował singlowy megahit „Coco Jamboo”. Wyprodukowany przez duet Kai Matthiesen i Rainer Gaffrey utwór stał się jednym z przebojów lata, podbijając dyskoteki i plaże na całym świecie. Utwór dotarł do czołówek list przebojów w ponad 50 krajach! W Austrii, Szwecji i Szwajcarii był to sam szczyt, w Niemczech pozycja numer dwa a w Wielkiej Brytanii co prawda zaledwie ósma pozycja, ale po pół roku od premiery status srebrnego singla z wynikiem 200 tysięcy sprzedanych sztuk.
Piosenka pochodziła z albumu „We See the Same Sun”, który jak dotąd jest największym sukcesem w dziejach grupy. Kolejne płyty zespołu, które ukazywały się rok do roku, nie cieszyły się już większą popularnością, dlatego też w 1999 roku grupę postanowiła opuścić T-Seven. Skład formacji po odejściu T-Seven nieustannie się zmieniał.
W latach 2001-2002 występowała w zespole Nadia Ayche, później Myriam Beckmann a w 2003 roku Franziska Frank, z którą zespół nagrał płytę „Forever and One Day”. Premiera z 2004 roku przeszła jednak bez echa, dlatego też po serii promocyjnych koncertów Mr. President w 2005 roku zawiesili działalność. Ich muzyka nie znajdowała już odbiorców, ponieważ młodzi słuchacze mieli nowych idoli a klimat eurodance był dla nich jedynie obiektem krótkiej ciekawości, zaś starsi odbiorcy po prostu zmienili upodobania, bądź w ogóle odcięli się od muzyki.
W 2007 roku artyści raz jeszcze postanowili powrócić. Lady Danii i Lazy Dee z oryginalnego składu a także Franziska Frank, nagrali kilka nowych piosenek w klimatach reggae oraz rave/techno. Słabe przyjęcie nowego materiału na koncertach oraz kompletny brak odzewu w mediach, które nie dostrzegły odświeżonego Mr. President, skłoniły muzyków do porzucenia wspólnych planów raptem po roku.
