Płyta dnia w Radio Divertimento na 40 tydzień 2023 roku
Gramy od poniedziałku do piątku (od 2 do 6 października)
Audycję prezentuje Marek, który przywita was o godzinie 10:00 oraz 18:00
Kalendarzowa jesień, a temperatury typowo letnie, więc i w naszym cyklu Płyta Dnia, będzie równie gorąco. To wszystko za sprawą pięciu płyt, których posłuchamy w tym tygodniu.
Pamiętajcie, że wiele zależy od Was, to propozycje naszych słuchaczy tworzą nasze audycje.
Serdecznie zapraszamy Was do słuchania proponowanych przez nas i przez was płyt. Aby usłyszeć swoją płytę w Radio Divertimento, wystarczy pozostawić w komentarzu tytuł i wykonawcę płyty lub napisać do nas, korzystając z naszego formularza na stronie kontakt. Możecie też zgłosić swoje propozycje podczas audycji „live” na naszym czacie na Facebooku.
W 40 tygodniu 2023 roku posłuchamy rewelacyjnego zestawu płyt. Tydzień zaczniemy, już prawie standardowo, od polskiej grupy, od zespołu 2 PLUS 1, lecz tym razem od ich albumu w języku angielskim. Płyta zespołu SHOOTING PARTY, to nasza kolejna propozycja, następnie znowu polska grupa ART CAFE. Tydzień zakończymy świetnymi płytami, BUDKI SUFLERA oraz najnowszym albumem KYLIE MINOGUE.
Zespół 2 plus 1 to polska grupa muzyczna, która wykonuje muzykę pop, folk rock, a także disco, rock i w późniejszym okresie swojej działalności synth pop. Zespół został założony w 1971 roku w Warszawie przez Janusza Kruka i Elżbietę Dmoch, którzy wcześniej należeli do zespołu Warszawskie Kuranty. Zespół odniósł wiele sukcesów zarówno w Polsce, jak i za granicą, wydając 10 albumów studyjnych i zdobywając wiele nagród i wyróżnień. Zespół jest znany z takich przebojów jak „Chodź, pomaluj mój świat”, „Windą do nieba”, „Iść w stronę słońca” czy „Easy Come, Easy Go”.
Zespół zakończył swoją działalność po śmierci Janusza Kruka w 1992 roku, ale był reaktywowany kilkakrotnie w latach 1998–2019.
Zespół 2 plus 1 jest uważany za jedną z najważniejszych polskich grup muzycznych.
Płyta “Easy Come, Easy Go” z roku 1980 jest szóstym studyjnym albumem polskiego zespołu 2 plus 1. Była to ich pierwsza międzynarodowa płyta, wydana przez Autobahn Records w Niemczech i Wifon w Polsce. Nagrana z udziałem różnych muzyków, płyta łączyła pop i disco, odbiegając od wcześniejszego folkowego repertuaru zespołu.
Album zawierał 11 utworów, w tym przeboje “Easy Come, Easy Go” i “Singapore”. Tytułowy utwór był czwartym singlem 2 plus 1 w Niemczech i piątym międzynarodowym wydawnictwem. Spotkał się ze sporym sukcesem komercyjnym, docierając do Top 40 na niemieckiej liście sprzedaży. Utwór “Singapore” był inspirowany podróżą zespołu do Azji, gdzie wystąpili na festiwalu w Singapurze w 1979 roku.
Płyta “Easy Come, Easy Go” była ważnym krokiem w karierze 2 plus 1, ponieważ otworzyła im drogę do międzynarodowej sceny muzycznej. Zespół promował album w niemieckich programach telewizyjnych, takich jak Musikladen czy Disco. Płyta otrzymała pozytywne recenzje od krytyków i publiczności, a także sprzedała się w ponad 100 tysiącach egzemplarzy.
Zespół Shooting Party to brytyjska grupa muzyczna, która wykonuje muzykę eurodance i hi-NRG. Zespół został założony w 1989 roku przez Kevina O’Brien i Phila Coady, którzy wcześniej tworzyli duet Mirage. Zespół zyskał popularność dzięki takim utworom jak „I Go To Pieces”, „Safe In The Arms Of Love”, „Things That You Do” czy „Show Me What You Got”. Zespół współpracował z takimi producentami jak Pete Hammond, Ian Levine czy Stock Aitken Waterman.
Zespół zakończył swoją działalność w 1996 roku, ale w 2014 roku wznowił nagrywanie nowych piosenek.
Płyta “Shooting Party” z roku 2009 to album brytyjskiego duetu wokalnego o tej samej nazwie, wyprodukowany przez zespół PWL Ian Curnow i Pete Hammond. Album zawiera 11 utworów w stylu europop i hi NRG, w tym przeboje “Safe In The Arms Of Love”, “I Go To Pieces” i “Boys Cry”. Album został wydany w formacie cyfrowym przez BMG i Pete Waterman Entertainment Limited. Niektóre utwory z albumu zostały także wydane jako single na winylu i CD.
Zespół Art Cafe to polska grupa muzyczna, która wykonuje muzykę pop, rock i new romantic. Grupa inspirowała się muzyką lat 80-tych, czyli wybuchową mieszanką stylów Depeche Mode, Duran Duran, A-ha, INXS, Clasicxs Noveaux. Zespół został założony w 1989 roku przez Bartka i Zbyszka, którzy wcześniej grali w zespole Oddział Zamknięty. Zespół zadebiutował w 1990 roku singlem „Czerwony Październik”, który odniósł duży sukces na listach przebojów. Zespół wydał kilka albumów studyjnych i kilka kompilacji, a także nagrał wiele teledysków. Zespół jest znany z takich piosenek jak „7 minut na miłość”, „Już nie jestem sam”, „Zakochane serca dwa”, „To nie jest prawdą” czy „Jeszcze jedna noc”.
Zespół zakończył swoją działalność w 1997 roku, po zarejestrowaniu materiału na płytę, która nigdy nie została wydana. Bartek Piasecki i Zbyszek Bieniak zajęli się produkcją dla innych artystów. Bogdan Wawrzynowicz rozpoczął współpracę z grupą Maanam, a Robert Stachowski zajął się działalnością biznesową.
Po latach zespół zrealizował klip do jednej z piosenek z niewydanego materiału „To nie jest prawdą”. Teledysk okazał się na tyle interesujący, że po namowach fanów, postanowili wydać zapomniany materiał i wrócić na scenę.
Album „New Music”, którego posłuchamy w Radio Divertimento, został wydany w 1992 roku na nośniku CD, i wytłoczony w manufakturze Technidisc w USA własnym sumptem, i zawiera takie przeboje jak „Nie jest Sam”, „To był błąd”, czy „To nie są marzenia” i oczywiście tytułowy utwór „New Music”.
Budka Suflera to polski zespół rockowy, który powstał w Lublinie w 1974 roku. Założycielami byli wokalista Krzysztof Cugowski i klawiszowiec Romuald Lipko. Zespół jest znany z wielu przebojów, takich jak „Sen o dolinie”, „Za ostatni grosz”, „Jolka Jolka, pamiętasz”, „Takie Tango” czy „Bal wszystkich Świętych”. Budka Suflera współpracowała także z innymi polskimi artystami, np. Anną Jantar, Izabelą Trojanowską czy Urszulą. Zespół ma na swoim koncie 16 albumów studyjnych, 6 albumów koncertowych i kilka składek.
W 2014 roku Budka Suflera zakończyła działalność po pożegnalnej trasie koncertowej, ale w 2019 roku zespół się reaktywował bez udziału Krzysztofa Cugowskiego. Budka Suflera jest jednym z najdłużej działających i najpopularniejszych zespołów rockowych w Polsce.
Płyta zespołu Budka Suflera zatytułowana “1974 – 1984” to album kompilacyjny, który ukazał się w 1984 roku z okazji 10-lecia istnienia grupy. Album zawiera znane utwory zespołu w nowych aranżacjach, takie jak „Sen o dolinie”, „Cień wielkiej góry”, „Jest taki samotny dom”, „Pieśń niepokorna” czy „Za ostatni grosz”. Płyta jest również znana jako „Helikopter” ze względu na grafikę na okładce. Album został wydany przez Polskie Nagrania Muza i sprzedał się w nakładzie ponad 200 tysięcy egzemplarzy. Płyta jest uważana za jedną z najlepszych w dorobku Budki Suflera i prezentuje różnorodność stylów muzycznych, od rocka progresywnego, po pop-rock.
Kylie Minogue jest australijską piosenkarką, autorką tekstów i aktorką, która sprzedała blisko 90 milionów płyt na całym świecie. Jest znana z reinwencji swojego stylu muzycznego i modowego, a także z przebojów takich jak „The Loco-motion”, „Can’t Get You Out of My Head”, „Slow”, „All the Lovers” i „Dancing”. Jest laureatką nagrody Grammy, trzech nagród Brit Awards i siedemnastu nagród ARIA Music Awards. Została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego i Orderem Sztuki i Literatury. W 2020 roku ustanowiła rekord Guinnessa, zostając pierwszą artystką, której albumy były numerem jeden w Wielkiej Brytanii w ciągu pięciu kolejnych dekad.
Ostatnia płyta Kylie Minogue zatytułowana “Tension” została wydana 22 września 2023 roku przez BMG Rights Management i firmę Minogue, Darenote. Jest to pierwsze, nowe dzieło artystki od jej albumu z 2020 roku, „Disco”. Zainspirowana chęcią stworzenia płyty, która pokazuje indywidualizm każdej piosenki bez głównego tematu, Minogue zatrudniła do pomocy różnych producentów, w tym długoletnich współpracowników, Richarda “Biffa” Stannarda, Ducka Blackwella, Jacksona Foote’a, PhD i Cutfathera. Pod wpływem electropopu, „Tension” zawiera szeroki zakres elektronicznych gatunków tanecznych, od synthpopu z lat 80-tych, disco i funku, po współczesny dance-pop i house.
Pomimo braku centralnego motywu, „Tension” porusza takie tematy jak miłość, rozstanie i siła. Album „Tension” otrzymał pochlebne recenzje od większości krytyków muzycznych, którzy chwalili mieszankę dźwięków na płycie, a także jej chwytliwość i jakość produkcji. Niektóre publikacje uznały ją za jedno z najlepszych dzieł Minogue.
Aby promować album, wydano trzy single: “10 Out Of 10”, “Padam Padam” i tytułowy utwór „Tension”. Pierwszy został wydany jako utwór promocyjny we współpracy z holenderskim DJ-em i producentem Oliverem Heldensem.
