OMEGA

Grupa, która sławą przyćmiła wiele innych węgierskich zespołów, ogromną sympatią cieszyła się także w Polsce. Choć złoty okres, w którym Omega święciła triumfy, przypada na lata 70 dwudziestego wieku, to do dziś, przynajmniej nad Wisłą, trudno znaleźć kogoś, kto nie słyszałby choć raz ich największego przeboju „Dziewczyna o perłowych włosach” z 1969 roku.

Omega to węgierska grupa rockowa grająca hard rocka i rocka progresywnego. Za datę założenia zespołu przyjmuje się 23 września 1962, kiedy to w „University Club” Wyższej Szkoły Technicznej w Budapeszcie grupa dała pierwszy koncert. Pomysł powstania zespołu istniał jednak już w 1959 roku i jak mówi legenda, o przydziale instrumentów zadecydowało głosowanie.

Pierwszy skład zespołu to László Benkő – instrumenty klawiszowe, János Kóbor – śpiew, gitara, András Kovacsics – gitara, István Varsányi – bas, Péter Lang – saksofon, Tamás Kunsztler – perkusja. Jako solistkę Omega pozyskała Zsuzsę Koncz z dziewczęcej grupy „Gézengúz”

W 1963 r. Zsuzsa Koncz przeszła do grupy Illés, a István Varsányi został powołany do wojska. Również Peter Lang i Tamás Kunsztler opuścili zespół, zastąpili ich: József Laux – perkusja, László Harmath – bas, saksofon oraz Mari Wittek – śpiew. Aby dalej istnieć jako zespół, Omega potrzebowała zezwolenia wydziału kultury. Fakt, że ojciec saksofonisty był jego dyrektorem, ułatwił sprawę.

W 1964 r. László Harmath opuścił zespół, a doszło dwóch nowych muzyków: Tamás Mihály – bas i Tamás Somló – saksofon, śpiew. Pierwszy występ miał miejsce w Eotvos Klub, w którym Omega od tej pory występowała regularnie.

W 1966 r. Mari Wittek opuściła Omegę. Kóbor został głównym wokalistą zespołu. Został też wydany pierwszy singel „Paint It Black”. W tym samym roku zostały wydane jeszcze trzy następne single. Wszystkie cztery zawierały własne wersje zachodnich przebojów (covery).

W 1968 r. zespół opuścił András Kovacsics, a także Tamás Somló, który w kilka lat później dołączył do Locomotivu GT. Na jednym z koncertów grupy Decca, Omega odkryła dziewiętnastoletniego gitarzystę Györgya Molnára, którego udało się pozyskać do zespołu. Jako autorka tekstów, Anna Adamis zajęła miejsce Istvána S. Nagya.

Podczas wspólnego koncertu z zespołami Spencer Davis Group i Traffic w Budapeszcie, Omegę odkrył manager Spencer Davis Group, John Martin i zaprosił na tournée po Anglii. Podczas koncertów w Londynie, gratulowali im m.in. Eric Clapton i George Harrison. Wystąpili również w telewizji BBC.

Martin zaaranżował produkcję płyty dla wytwórni Decca Records, która to nadała zespołowi nazwę „Omega Red Star”. Po trzech dniach pracy nad płytą, Mecky musiał wracać do Budapesztu. Prace nad albumem nie zostały nigdy ukończone, mimo to Decca wydała go jednak pod tytułem „Omega Red Star from Hungary”. W późniejszym czasie, na Węgrzech podjęto prace nad tym albumem, ale tylko niektóre utwory ukazały się na SP. W tym roku miało miejsce także drugie tournée po Anglii i mimo kompletu materiału na następny album, do produkcji nie doszło. Ze względów politycznych Omega została wezwana na Węgry. Po sukcesach w Londynie ukazał się pierwszy węgierski LP, wydany przez Hungaroton, pod tytułem „Trombitás Frédi és a rettenetes emberek”. Jeszcze tego samego roku sprzedano ponad 100 000 sztuk, co dało w efekcie pierwszą złotą płytę. Z piosenką „Kiabaly enekelj” Omega doszła do finału festiwalu piosenki tanecznej.

Bezsprzecznie grupa Omega zapisała się złotymi zgłoskami na kartach europejskiej muzyki rozrywkowej i wpisała się w klasykę rocka. Największy przebój zespołu doczekał się mnóstwa coverów. „Gyongyhaju lany” w Polsce na nowo nagrał chociażby Kult, a patrząc dalej na Zachód – Scorpions.

Dość powiedzieć, że zespół do dziś cieszy się dużą sympatią – do niedawna wciąż koncertował, choć w mocno zmienionym składzie.

W litopadzie 2020 roku zmarł László Benkő, założyciel Omegi. Chorował na raka, miał 77 lat.

6 grudnia 2021 roku, zespół musiał poinformować o śmierci ostatniego członka z pierwszego, założycielskiego składu. Zmarł János Kóbor, charyzmatyczny wokalista, śpiewający niezapomniany przebój o „Dziewczynie o perłowych włosach”.

Kóbor urodził się w 1943 roku w Budapeszcie. Jeszcze w czasach gimnazjum założył swój pierwszy zespół, który w 1962 roku ostatecznie przekształcił się w Omegę.

Kóbor zmarł w wieku 78 lat. Z medialnych doniesień wynika, że w listopadzie trafił do szpitala w związku z zachorowaniem na COVID-19. Węgierski dziennik „Blikk” donosił, że muzyk nie był zaszczepiony. Przyjaciele z zespołu w oficjalnym komunikacie pożegnali go cytatem z jednego z ich przebojów.

„Żegnajcie na razie moi dobrzy przyjaciele,
Do zobaczenia, mówię:
Ale chyba już nigdy nie przyjdę,
Bo Gammapolis na mnie czeka. „

Zespół wydał 18 albómów studyjnych w języku węgierskim i 9 w języku angielskim. Jeden album został nagrany i wydany w języku niemieckim (1997, kompilacja 12 nagrań niemieckojęzycznych z lat 70).

Z dyskografią, można zapoznać się w muzycznym serwisie TIDAL.
Pełny ospis działalności zespołu, znajdziecie na stronach Wikipedii.