HANK SHOSTAK, to pseudonim Włoskiego DJ i producenta muzycznego Marco Bresciani’ego. Urodził się we Włoszech w roku 1964 w miejscowości Viareggio.
Zanim został DJ i producentem muzycznym, ukończył komercyjny instytut Viareggio, po ukończeniu którego, w ciągu kilku miesięcy znalazł pracę jako urzędnik.
Zakochał się w dziewczynie (Marcella) i po ukończeniu studiów i zatrudnieniu, ożenił się. Miał dwadzieścia lat, mama i tata nie byli z tego zadowoleni, że młody chłopak bez doświadczenie bierze sobie tyle na głowę. Myśleli, że po szkole będzie chciał jeszcze trochę „poskakać” i wyszaleć się w dyskotekach, które uwielbiał. Po 7 latach jednak postanowił rzucić pracę urzędnika pocztowego, Marco pojawił się w domu i powiedział „Ojcze, mamo, życie jako urzędnik nie jest dla mnie. Zwolniłem się, chcę zostać dyskdżokejem”. Jak sam opowiada, matka zaczęła płakać, a ojciec chciał wyrzucić mnie z domu, wykrzykiwał że rzucił dobrze płatną pracę. Tak to się zaczęło…
Początkowo, jako DJ nie zarabiał wiele, ale podobało mu się to co robił. Wrócił też do pracy urzędniczej, pracował tam w dzień, a nocami jako DJ w klubach. To się opłaciło, otrzymał propozycję kontraktu. Sam o tym fakcie tak opowiada w jednym z wywiadów: „Dali mi szansę. I po pierwszym kontrakcie zacząłem „latać”. Założyłem grupę Radiorama i produkowałem własne płyty, własną muzykę. Zaprosili mnie do Discoring (TV Rai) i za granicą moja wytwórnia była bardzo dobrze znana. Pieniądze przyszły, a wraz z nimi przebaczenie mamy i taty.”
Marco bardzo kochał swoją żonę Marcello, ma z nią syna Emanuele. Niestety, po 6 latach rozstali się po tym jak Marcella przeszła na wiarę Jehowy i uznała, że jej mąż gra muzykę diabła. Wtedy odszedł od niej. Z synem zawsze pozostaje w kontakcie, mają dobry kontakt.
W swojej karierze nagrał tylko jeden solowy singiel, w roku 1986, zatytułowany „Don’t Tell Me” (Ese Mismo Año). Wokalnie wspierał projekt Aldo Martinellego i Simony Zaniny – Radiorama, którego był współzałożycielem i pierwszą męską twarzą na okładce do longplaya „Desires And Vampires”.
Tworzył też pod różnymi pseudonimami: El Chico, Mark Jay, Hank Shostak, Marco Bresciani. Swoje utwory zamieścił na 6 różnych płytach winylowych. Współpracował z wytwórniami płytowymi Blanco Y Negro, Industry i Sakkaris Records.
