PŁYTA DNIA 13/2025

1 Fly Me High
2 There’s A Fire
3 Only One Night
4 Heartflash (Tonight)
5 Welcome To Cairo
6 I’ve Got The Night
7 Passion
8 You’re My First, You’re My Last
9 Tropical Nights
10 Under Fire
11 Just One Word
12 Fingertips
13 Perfect Love

LINDA JO RIZZO – Fly Me High (2015)

„Fly Me High” to album wydany w 2015 roku przez Lindę Jo Rizzo, niemiecką piosenkarkę znaną z gatunku muzyki pop oraz eurodance. Linda zyskała popularność w latach 90-tych, a jej muzyka łączy w sobie elementy stylu disco i pop.

Na „Fly Me High” artystka powraca do swoich korzeni i prezentuje mieszankę nowych utworów oraz klasycznych brzmień, które charakteryzowały jej wcześniejsze prace. Album powstał w atmosferze nostalgii, z silnym naciskiem na melodie i rytmy, które przyciągają fanów muzyki rozrywkowej.

Album zawiera kilka utworów, które stały się popularne w remiksach oraz w wersjach tanecznych. Linda Jo Rizzo często porusza w swoich tekstach tematy miłości, marzeń i pragnień, co sprawia, że jej muzyka jest bliska wielu słuchaczom.

Produkcja płyty była starannie przemyślana, a jej brzmienie odzwierciedla zarówno nowoczesne trendy, jak i klasyczne elementy popowe. Zdecydowanie warto zapoznać się z „Fly Me High”, jeśli lubisz energetyczną i melodyjną muzykę.

Album pokazuje rozwój artystyczny Lindy Jo Rizzo oraz jej zdolność do dostosowywania się do zmieniających się trendów w muzyce, jednocześnie pozostając wierną swojemu stylowi.

Linda Jo Rizzo to amerykańsko-niemiecka piosenkarka, autorka tekstów i producentka muzyczna, znana głównie z nurtu Eurodisco i Italo Disco. Urodziła się 1 kwietnia 1955 roku w Nowym Jorku, ale swoją karierę muzyczną rozwijała głównie w Niemczech. Na początku była modelką i studiowała dietetykę w Nowym Jorku. W latach 80-tych dołączyła do grupy The Flirts, stworzonej przez producenta Bobby’ego Orlando, z którą odniosła sukcesy, takimi hitami jak np. „Passion”.

W 1984 roku Linda przeniosła się do Niemiec i rozpoczęła solową karierę. Jej największe przeboje to m.in.. „You’re My First, You’re My Last”, „Heartflash (Tonight)” oraz „Perfect Love”. Współpracowała z wieloma znanymi artystami i producentami, takimi jak Fancy czy Ken Laszlo.

Oprócz muzyki Linda prowadziła również włoską restaurację w Monachium o nazwie Piazza Linda. Jej twórczość obejmuje różnorodne style, od disco po swing i pop rock, co czyni ją wszechstronną artystką.

1 Sen Się Spełni
2 Jak Dobrze Jest Kochać
3 Już Ci Nie Wybaczę
4 Obłęd – Szalony Czas
5 Podaruj Mi Siebie
6 Mantra
7 Wspaniały Świat
8 Czekam Wciąż Na Cud
9 Krzyk We Mgle
10 Pokolenie
11 Nigdy Nie Poddawaj Się
12 Skarby (Bonus)

KOMBII – c.d. (2004)

„Kombii – c.d.” to pierwszy album studyjny polskiego zespołu pop-rockowego Kombii, wydany w październiku 2004 roku. Grupa powstała w 2003 roku z inicjatywy Grzegorza Skawińskiego, Waldemara Tkaczyka i Jana Pluty, trzech członków oryginalnej grupy Kombi, bez założyciela i lidera Sławomira Łosowskiego. Do składu dołączył także klawiszowiec Bartosz Wielgosz.

Album „c.d.” reprezentuje gatunek pop-rock i stanowi kontynuację niektórych stylistycznych wątków z twórczości zespołu Kombi, aczkolwiek z nowym podejściem. Zawiera kilkanaście utworów, w tym takie jak „Sen Się Spełni”, „Jak Dobrze Jest Kochać”, „Już Ci Nie Wybaczę” czy „Obłęd – Szalony Czas”.

Płyta spotkała się z dobrym odbiorem komercyjnym i zwróciła uwagę słuchaczy na nowy kierunek twórczy grupy po rozłamie z oryginalną formacją Kombi. Album osiągnął drugą pozycję na listach przebojów w Polsce.

Kombii cieszą się uznaniem za swoje dynamiczne brzmienie, które połączyło doświadczenie z nowymi pomysłami artystycznymi. W albumie „c.d.” widać inspiracje muzyką pop-rockową z lat 80-tych i 90-tych, ale również zastosowanie nowoczesnych środków produkcji, co pozwoliło na zupełnie nowy charakter dźwiękowy w porównaniu z oryginalnym stylem Kombi.

A1 Gimme All Your Lovin
A2 Got Me Under Pressure
A3 Sharp Dressed Man
A4 I Need You Tonight
A5 I Got The Six
B1 Legs
B2 Thug
B3 TV Dinners
B4 Dirty Dog
B5 If I Could Only Flag Her Down
B6 Bad Girl

ZZ TOP – Eliminator (1983)

„Eliminator” to ósmy album studyjny amerykańskiego zespołu rockowego ZZ Top, wydany w 1983 roku. To jedna z najbardziej ikonicznych płyt w dyskografii zespołu, która zdefiniowała ich brzmienie w latach 80-tych i zdobyła szeroką popularność.

Album charakteryzuje się połączeniem klasycznego rocka z elementami bluesa, a także nowoczesnymi technikami produkcji, które były trendy w tamtym okresie. „Eliminator” został wyprodukowany przez Zane’a Bartona oraz sam zespół ZZ Top, co pozwoliło im na swobodne eksperymentowanie ze swoim brzmieniem.

Płyta zawiera kilka znanych singli, w tym „Gimme All Your Lovin'”, „Legs” oraz „Got Me Under Pressure”. Utwory te zdobyły ogromną popularność w stacjach radiowych i MTV, przyczyniając się do wzrostu rozpoznawalności zespołu na całym świecie. Charakterystyczne dla albumu są chwytliwe melodie, energiczne riffy gitarowe oraz rozpoznawalny styl wokalny Billy’ego Gibbonsa.

„Eliminator” jest również znane z rozwoju wizualnego wizerunku zespołu. Okładka albumu przedstawia zjawiskowy, czerwony samochód, który stał się symbolem ZZ Top. Teledyski do singli z albumu, pełne humoru i stylowych efektów, przyciągnęły uwagę fanów i przyczyniły się do sukcesu albumu.

Płyta zdobyła pozytywne recenzje zarówno od krytyków, jak i fanów, a z biegiem lat stała się klasyką rocka. „Eliminator” osiągnął status multiplatynowej płyty i z pewnością pozostaje jednym z najważniejszych osiągnięć ZZ Top, cementując ich pozycję w historii rocka. Album został uznany za jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii rocka, umiejscowiony na liście 500 Największych Albumów Wszech Czasów według Rolling Stone i uznany za jeden ze 100 Największych Albumów Lat 80-tych.

ZZ Top to amerykańska grupa rockowa założona w 1969 roku w Houston, w Teksasie. Zespół jest znany z unikalnego stylu łączącego blues rock, hard rock i południowy rock. Najbardziej rozpoznawalni członkowie to Billy Gibbons (gitara, wokal), Frank Beard (perkusja) i Dusty Hill (gitara basowa, wokal), który niestety zmarł w 2021 roku. Ich charakterystyczny wygląd – długie brody, okulary przeciwsłoneczne i kapelusze – stał się ikoną popkultury.

ZZ Top zdobyło ogromną popularność dzięki albumom takim jak „Eliminator”. Zespół jest również znany z dynamicznych koncertów i humorystycznych tekstów. W 2004 roku zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame.

A1 Ciotka P.
A2 Dmuchawce, Latawce, Wiatr
A3 Rodezja-Finezja
A4 Bogowie I Demony
B1 Nie Chcę Do Nieba
B2 Michelle Ma Belle
B3 Fatamorgana 82
B4 Totalna Hipnoza
B5 Luz-Blues, W Niebie Same Dziury

URSZULA – Urszula (1983)

„Urszula” to debiutancki album studyjny polskiej piosenkarki Urszuli, wydany w 1983 roku. Płyta szybko zdobyła popularność i ugruntowała jej status na polskiej scenie muzycznej. Album łączy w sobie elementy popu, rocka oraz muzyki folkowej, co czyni go interesującym przykładem różnorodności stylowej.

Na albumie znajduje się wiele znanych utworów, które przeszły do kanonu polskiej muzyki rozrywkowej, w tym „Dmuchawce, Latawce, Wiatr”. Piosenki łączą chwytliwe melodie z emocjonalnymi tekstami, co pozwoliło artystce nawiązać silny kontakt z publicznością.

Muzykę na płycie charakteryzują bogate aranżacje, które w połączeniu z mocnym głosem Urszuli tworzą wyjątkową atmosferę. Debiut artystki został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i słuchaczy, a jej styl i sposób interpretacji utworów wyróżniały się na tle ówczesnej sceny muzycznej.

Album „Urszula” przyczynił się do sukcesu artystki, która zyskała rzeszę fanów oraz uznanie w branży muzycznej. Płyta stanowi ważny krok w rozwoju polskiej muzyki pop i rock, a jej wpływ można dostrzec w późniejszych realizacjach nie tylko Urszuli, ale także innych artystów.

Debiutancki album Urszuli pozostaje w pamięci wielu słuchaczy i jest uważany za klasykę polskiej muzyki lat 80-tych. Dzięki temu, że piosenki z albumu wciąż są grane w radiach i podczas koncertów, dziedzictwo Urszuli nadal żyje.

W 2013 roku album „Urszula” został wybrany przez magazyn „Machina” jako jeden ze 100 najlepszych polskich albumów wszech czasów. W 2019 roku płyta „Urszula” została wznowiona w formie płyty winylowej, co pozwoliło nowemu pokoleniu fanów odkryć ten klasyk polskiej muzyki.

Urszula Kasprzak, znana po prostu jako Urszula, to jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich piosenkarek. Urodziła się 7 lutego 1960 roku w Lublinie. Jej kariera rozpoczęła się w latach 80-tych, kiedy współpracowała z zespołem Budka Suflera, tworząc takie hity jak „Dmuchawce, latawce, wiatr” i „Malinowy król”.

W latach 90-tych Urszula wydała album „Biała droga”, który odniósł ogromny sukces, a jej twórczość obejmuje różnorodne gatunki muzyczne, od rocka po pop. Jest znana z emocjonalnych tekstów i charakterystycznego głosu, który zdobył serca wielu fanów.

1 Cheri Cheri Lady
2 With A Little Love
3 Wild Wild Water
4 You’re The Lady Of My Heart
5 Just Like An Angel
6 Heaven Will Know
7 Love Don’t Live Here Anymore
8 Why Did You Do It Just Tonight
9 Don’t Give Up
10 Let’s Talk About Love

MODERN TALKING – Let’s Talk About Love
(The 2nd Album) (1985)

„Let’s Talk About Love” to drugi album studyjny niemieckiego duetu Modern Talking, wydany w 1985 roku. Zespół, w skład którego wchodzą Thomas Anders i Dieter Bohlen, zdobył ogromną popularność w latach 80-tych dzięki swojemu charakterystycznemu brzmieniu łączącemu pop, disco i eurodance. Tworzyli muzykę, która zyskała serca słuchaczy w całej Europie, a ich styl często charakteryzował się chwytliwymi melodiami oraz romantycznymi tekstami.

Album „Let’s Talk About Love” zawiera kilka znanych hitów, w tym „Cheri Cheri Lady”, „Just Like An Angel” oraz tytułowy „Let’s Talk About Love”. Te utwory stały się klasykami lat 80-tych i przyczyniły się do dalszego rozwoju kariery duetu. Charakterystyczne dla ich twórczości są harmonijne wokale i elektroniczne brzmienie, które do dziś są rozpoznawalne i uwielbiane przez fanów muzyki pop.

Płyta odzwierciedla popularność muzyki disco w tamtym okresie, a jej produkcja była nowoczesna jak na tamte czasy. Album dotarł do wysokich miejsc na listach przebojów w wielu krajach, a duet Modern Talking stał się jednym z najlepiej sprzedających się zespołów w historii muzyki.

„Let’s Talk About Love” zyskał także uznanie krytyków i fanów za swoją spójność oraz różnorodność stylistyczną. Album ten zbudował trwały wizerunek Modern Talking jako jednego z najważniejszych przedstawicieli popu w Europie w latach 80-tych.

Po wydaniu tego albumu duet kontynuował swoją karierę, a ich kolejne projekty również cieszyły się dużym zainteresowaniem. Modern Talking rozpadł się w 1987 roku, ale ich muzyka nadal pozostaje popularna i ma wielu oddanych fanów na całym świecie.

Po jedenastu latach, w 1998 roku zespół się zjednoczył i powrócił na scenę muzyczną, lecz po pieciu latach zespół definitywnie zakończył swoją działalność, a 21 czerwca 2003 roku w Berlinie odbył się ostatni, pożegnalny koncert duetu.
Ich twórczość, w tym album „Let’s Talk About Love”, pozostaje nieodłączną częścią historii muzyki pop.

Jeśli chcesz usłyszeć wybraną przez Ciebie płytę w Radio Divertimento, w cyklu „Płyta Dnia”, po prostu w komentarzu wpisz jej tytuł i wykonawcę. Komentarze można zamieszczać przez 14 dni od czasu publikacji posta, lub napisać do nas email.

Płyta Dnia. Zgłoś propozycję.

Płyty na podstawie zgłoszeń słuchaczy przygotowuje Arkady.
Audycję realizuje Krzysiek Michnick, prezentuje Żaneta.
Opisy opracował zespół portalu: InfoMusic 80902k.pl