C.C. CATCH

C.C. CATCH, urodziła się 31 lipca 1964 roku w Holandii w małym miasteczku Oss jako Caroline Catherine Müller. Jej rodzice byli obywatelami państw sąsiednich. Jej ojciec Yurgen, Niemiec mieszkał w Niemczech, a jej matka Corry, obywatelka Holandii, mieszkała w Holandii wraz z córką. Po ukończeniu sześcioletniej holenderskiej szkoły podstawowej, wstąpiła do szkoły sprzątania, gdzie m.in. studenci rozbierali odkurzacze, gotowali i myli. Kształciła się też w zawodzie sprzedawcy.

W 1979 roku jej rodzina przeprowadziła się do Niemiec, do miasta Bünde. Po ukończeniu szkoły średniej, zaczęła studiować projektowanie ubrań i pracowała w fabryce odzieży. W małej restauracji w Bünde poznała pewną grupę muzyczną. Uczyła się grać na gitarze, tańczyć jazzowe tańce w Bad Oeynhausen i brała udział we wszystkich konkursach jako piosenkarka pop. Jej ojciec zrezygnował z pracy przy klinkierze, kupił firmę za 20 tys. marek i założył „Orbita Agency”, aby organizować konkursy utalentowanych śpiewaków i wspierać swoją córkę.

Dwie piosenki, które wykonywała jako Carol Dean – „Queen of the Hearts” i „C’est la vie” – nie przyniosły jej sukcesu. Potem śpiewała w dziewczęcym kwartecie Optimal z Claudią, Sylvią i Sabiną, gdzie producentem był Peter Kent. Razem wydały dwa single: „Er War Magnetisch” (1983) i „The Good Bye / Kimi-Gasuki” (1984).

W 1985 roku, podczas występu grupy Optimal w Hamburgu, zainteresował się nią Dieter Bohlen z zespołu Modern Talking. Muzyk postanowił nawiązać współpracę i dał jej do wykonania utwór „I Can Lose My Heart Tonight”, anglojęzyczną wersję piosenki „Keine Träne Tut Mir Leid” wykonywaną przez Mary Roos.

Pierwotnie utwór ten miał znaleźć się w repertuarze Modern Talking. W lipcu 1985 ukazał się singel z tą piosenką i zdobył powodzenie w dyskotekach, a na listach przebojów uplasował się na 13 pozycji. Kolejny singel „Cause You Are Young” oraz debiutancki album „Catch The Catch” ukazały się w 1986. Na fali popularności artystki, Dieter Bohlen napisał dla niej utwory na kolejny album, „Welcome To The Heartbreak Hotel”, który ukazał się jeszcze w tym samym roku.We współpracy z kompozytorem wydała razem 5 albumów, jednak ich współpraca zmierzała do schyłku. Müller chciała brać udział w tworzeniu nagrań dostarczając własne materiały, jednak Bohlen nie zgadzał się na to. Pod koniec dekady lat 80. piosenkarka zakończyła współpracę z Bohlenem i wyjechała do Wielkiej Brytanii, aby tam kontynuować karierę muzyczną, zmieniając styl.

W 1989 wydała album „Hear What I Say”, częściowo wyprodukowany przez muzyka Duran Duran, Andy’ego Taylora. Album nie cieszył się taką popularnością, jak poprzednie. Tak samo było z singlami „Big Time” i „Midnight Hour”. Caroline Müller postanowiła wycofać się z muzycznego świata.Powróciła w 1998, kiedy to ukazał się album „Best Of ’98”. Znalazły się na nim dwa jej wielkie przeboje w nowych wersjach: „I Can Lose My Heart Tonight” i „Soul Survivor” wraz z raperem Krayzee, oraz stare przeboje w oryginalnych aranżacjach. Jej kolejny singel „Shake Your Head” ukazał się dopiero w 2003, lecz przeszedł na rynku muzycznym bez większego rozgłosu.

Podczas występu w Moskwie w listopadzie 2011 roku C.C. Catch zapowiedziała, że w roku 2012 zakończy karierę muzyczną. O zakończeniu kariery Müller poinformowała także na swojej stronie internetowej. Pomimo zapowiedzi zakończenia kariery, na początku 2013 roku w internecie zostały opublikowane wersje instrumentalne nowych piosenek C.C. Catch „Good Times Is Back”, „Summer Night”, „My Old Memories”, a także nowa wersja instrumentalna piosenki „One Nights Not Enough”, utrzymane w klimacie euro disco, nawiązujące stylem do muzyki wykonywanej z początku kariery, kiedy współpracowała z Dieterem Bohlenem. Caroline z powodzeniem koncertuje do dnia dzisiejszego, lecz nie nagrywa nowych albumów.